Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009

Εκπολιτιστικός Σύλλογος Κίρκης http://www.sillogoskirkis.gr/

Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Κίρκης απέκτησε την δική του σελίδα :
http://www.sillogoskirkis.gr/

...... από την αρχική σελίδα του Συλλόγου ....

"Φίλες και φίλοι,
στόχος της προσπάθειάς μας αυτής είναι η καλύτερη προβολή των δραστηριοτήτων του Συλλόγου μας, η ανάδειξη των ηθών και εθίμων, των παραδόσεων, αλλά και όλωνεκείνων των ιδιαίτερων γνωρισμάτων του χωριού μας, που συνθέτουν την εικόνα τηςπολιτιστικής μας ταυτότητας.
Φιλοδοξούμε ο δικτυακός αυτός χώρος, να γίνει ο «χώρος» επικοινωνίας και διαλόγουμε κάθε Σύλλογο και φορέα, όπως και με όλους εκείνους που έχουν ανησυχίες, ιδέεςκαι διάθεση, ώστε όλοι μαζί, να συμβάλλουμε στην πολιτιστική αναβάθμιση του τόπουμας και γενικότερα της περιοχής μας.
Ακόμα, φιλοδοξούμε και πιστεύουμε πως η ιστοσελίδα μας θα αποτελέσει πρόκλησηκαι αφορμή προς όλους, να γνωρίσουν από κοντά το όμορφο χωριό μας γευόμενοι τιςχάρες του και την απλόχερη φιλοξενία των κατοίκων του αλλά και να συμμετάσχουνστις εκδηλώσεις μας."

"Κίρκη Έβρου", της Άννας Δεληγιάννη-Τσιουλπά

Κίρκη Έβρου

Αιώνες τώρα ζεις σ’ ένα ξέφωτο
όπως η ομώνυμη Νύμφη
και μαγεύεις τους περαστικούς
την ώρα που προβάλλεις
στο τέλος του φιδωτού δρόμου.

Αναδύεσαι από το πράσινο,
από γλυκές, πολυποίκιλες αποχρώσεις
και υψώνεσαι ,περήφανο χωριό,
ν’ ανταμώσεις τα σύννεφα,
να παίξεις με τις ηλιαχτίδες,
με τις στάλες της βροχής ,
με το χαριτωμένο κελάρυσμα
των ρυακιών, με τους ανθρώπους!

Αιώνες τώρα, η θέρμη των χεριών σου
αγκαλιάζει τους αλλοστρατημένους,
τους πλανεμένους απ’ το γκρίζο των πόλεων,
τα παιδιά σου, που έφυγαν αλλά δεν ξέχασαν
την αθώα λαμπράδα των ημερών σου!

Κίρκη, δόξα της σκέψης μου,
ελπίδα κι όνειρο της ταραγμένης μου ζωής,
καταφύγιό μου ,ένα γλυκό μαγιάτικο πρωινό,
σκέψη κι απαντοχή, λάμψη ασημένιου φεγγαριού.
Κίρκη, όπως και να σε ονομάσω
περπατάς με τις αναμνήσεις μου,
παλεύεις να σωθείς στην απληστία των καιρών,
κρύβοντας την παράδοση και την αγάπη
των προγόνων μου!

Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά

Σάββατο 16 Μαΐου 2009

Εκδρομή 10/05/09 : Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κίρκης στο Δοξάτο της Δράμας

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Κ Ι Ρ Κ Η Σ - ΕΒΡΟΥ
12- Μαίου-2009

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κίρκης-Έβρου την Κυριακή 10 Μαΐου πραγματοποίησε εκδρομή στο Δοξάτο της Δράμας για να τιμήσει τους κατοίκους της Κίρκης που βρέθηκαν εκεί μετά την οδυνηρή προσφυγιά του 1913 .
Πάνω από εκατό επισκέπτες με δύο λεωφορεία και ΙΧ συμμετείχαν στην εκδρομή και μέσα σε ατμόσφαιρα συγκίνησης συναντήθηκαν με κοντινούς και μακρινούς συγγενείς αλλά και παιδικούς φίλους και παλιούς συγχωριανούς που δείχνει ότι έμειναν αναλλοίωτες οι ρίζες και η καταγωγή των Κιρκαλιωτών στο Δοξάτο και αξέχαστες οι μνήμες παρά την μεσολάβηση ενός αιώνα .
Μετά τον εκκλησιασμό στον Ι. Ναό του Αγίου Αθανασίου και την περιήγηση στα ιστορικά μνημεία και αξιοθέατα του Δοξάτου , έγινε η συνάντηση στην καλαίσθητη αίθουσα του Κιρκαλιώτη Κύρου Καλαντζή , κατά την οποία η Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κίρκης κ. Δώρα Φούτσα-Κωνσταντινίδου εξήγησε τη σημασία αυτής της επίσκεψης που τη χαρακτήρισε προσκυνηματική προς τους απολεσθέντες συμπατριώτες μας , αλλά και επεσήμανε την ανάγκη της επικοινωνίας με τους Κιρκαλιώτες κατοίκους του Δοξάτου για να μη χαθούν οι ρίζες , το δε μέλος του ΔΣ κ. Αλέξανδρος Κατσίκας αναφέρθηκε στις ιστορικές κακές συγκυρίες και καταστάσεις που οδήγησαν τους Κιρκαλιώτες στο Δοξάτο.
Η Πρόεδρος του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Δοξάτου κ. Ξανθή Καρκαντζέλη που είχε την φροντίδα της υποδοχής και φιλοξενίας εξέφρασε τη χαρά της για αυτή την ιστορική συνάντηση και σημείωσε το ήθος και τα καλά χαρακτηριστικά των Καρκαλιωτών (όπως τους λένε) στο Δοξάτο αφού παρόλες τις κακουχίες και δυστυχίες που πέρασαν κατόρθωσαν να επιβιώσουν και να δημιουργήσουν συνθήκες προόδου , ανάπτυξης και ανάδειξης .
Και οι τρείς εκπρόσωποι εξέφρασαν τα συγχαρητήρια τους στον Συγγραφέα του βιβλίου με τίτλο « Κίρκη Έβρου , Η μάγισσα ή η μαγεία της φύσης » κ. Αλέξανδρο Καζαντζή γιατί δημιούργησε το έδαφος για αυτή τη συνάντηση , ενώ η Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Δοξάτου κ. Ξανθή Καρκαντζέλη τίμησε τον Συγγραφέα με πάπυρο για την συμβολή του στην ιστορική ανάδειξη των Κιρκαλιωτων στο Δοξάτο , ο ίδιος δε συνεχάρη τους Προέδρους και τα μέλη των ΔΣ των πολιτιστικών συλλόγων Κίρκης και Δοξάτου για την πολύτιμη προσφορά τους στον πολιτισμό και επεσήμανε , ότι αξίζει να συνεχισθούν αυτές οι επικοινωνιακές επαφές για να μη χαθούν οι ρίζες .
Ακολούθησε ανταλλαγή αναμνηστικών και προσφέρθηκαν από το Σύλλογο Δοξάτου γλυκίσματα φτιαγμένα από τις Κιρκαλιώτισσες του Δοξάτου .
Η εκδρομή ολοκληρώθηκε με επίσκεψη σις πηγές της Αγ. Βαρβάρας της Δράμας και το Βαπτιστήριο της Αγίας Λυδίας στους Φιλίππους Καβάλας και εκφράσθηκε η ευχαρίστηση όλων αλλά και η επιθυμία να γίνονται τακτικά παρόμοιες εκδηλώσεις .

ΤΟ ΔΣ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ : 6974407988 Αλέξανδρος Κατσίκας Μέλος ΔΣ

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

ΣΕΑΘ : " Ακαδημία Αστροναυτών ", Κίρκη 5 Απριλίου 2009

"Ακαδημία Αστροναυτών"
Δημοτικό Σχολείο Κίρκης, 5 Απριλίου 2009, 11,00-13,30
Διοργάνωση : Σύλλογος Ερασιτεχνικής Αστρονομίας Θράκης

Υπεύθυνοι : Αγγειοπλάστη Κατερίνα, Τόϊτσιου Γεωργία
Βοήθεια προσέφεραν : Βενέτης Απόστολος, Δελίδου Ελένη, Πρασόπουλος Δημήτρης.

Συγκεντρώθηκαν περίπου 28-30 μαθητές Δημοτικού και αρκετοί ακόμη μικρότεροι αλλά και μεγαλύτεροι σε ηλικία επισκέπτες/συμμετέχοντες.
Το σχολείο γέμισε και πάλι με χαρούμενες φωνές και παιχνίδια που είχε στερηθεί για αρκετό καιρό.
..... "Οι μικροί αστροναύτες περπάτησαν και έζησαν μερικές φανταστικές ώρες εκτελώντας παιχνίδια και δημιουργώντας κατασκευές".....
Οι συνοδοί απόλαυσαν την κυριακάτικη λιακάδα κάνοντας βόλτες στην Κίρκη ή πίνοντας τον καφέ τους στην κοντινή ταβέρνα και μετά ξεχύθηκαν για την συνέχεια της περιήγησης ή της στομαχικής απόλαυσης, στις 2 ταβέρνες της περιοχής.
Ακολούθησε και ξενάγηση στο "Οινοποιείο Χωρινόπουλου" από τον ίδιο και τον Βενέτη Απόστολο.

Ευχαριστούμε τον Γκίνη Δημήτρη που φρόντισε να τακτοποιηθεί ο εξωτερικός χώρος του Δημοτικού Σχολείου.

Περισσότερες φωτογραφίες και λεπτομέρειες σε λίγες μέρες........





Μερικοί από τους αστροναύτες με τα κράνη τους.

Οινοποιείο Χωρινόπουλου, Κίρκη, 5/4/09

Φωτογραφική επίσκεψη στο οινοποιείο Χωρινόπουλου, στις 5 Απριλίου 2009
(Φωτο : Πρασόπουλος Δημήτρης)









Σάββατο 4 Απριλίου 2009

Φωτογραφική Διαδρομή στην Κίρκη, 29/3/09

Φωτογραφική Διαδρομή στην Κίρκη, 29/3/09

Αφορούν διάφορα σημεία στο χωριό της Κίρκης από μια διαδρομή στις 29 Μαρτίου 2009. Οι φωτογραφίες από τον Δημήτρη Πρασόπουλο.











Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Παραδοσιακή Ταβέρνα "Το Τζάκι", Κίρκη

Ταβέρνα "Το Τζάκι"
Κίρκη
Υπεύθυνος : Γιακινίδης Μπόρης
Τηλέφωνο : 6945-792198

Μπορεί να εξυπηρετήσει έως 60 άτομα

Μπορείτε να γευθείτε : κατσικάκι & γουρουνάκι σούβλας, της ώρας (μοσχαρίσια & χοιρινή μπριζόλα, συκώτι, παϊδάκια, κοτόπουλο φιλέτο κ.α.),σαλάτες χειροποίητες
γλυκό και φρούτα εποχής, καφέ, χυμούς, ποτά και άλλα.



Παραδοσιακή Ταβέρνα "Ρετζάκι", 3 χλμ Κίρκης-Συκορράχης

Ταβέρνα "Ρετζάκι
3ο χλμ Κίρκης Συκορράχης
Υπεύθυνος : Παναγιωτίδης Τάσος
Τηλέφωνα : 6948-403046, 6946-032354
Μπορεί να εξυπηρετήσει έως 100 άτομα

Μπορείτε να γευθείτε : Σούβλα (αρνί, κατσίκι, κοκορέτσι) κοντοσούβλι, της ώρας ((μοσχαρίσια & χοιρινή μπριζόλα, κοτόπουλο κ.α.)
σαλάτες χειροποίητες, καφέ, χυμούς, γλυκό, ποτά και άλλα.



















Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Ο Μοναχός Κύριλλος και η Αγιογραφία στην Κίρκη

Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΚΑI Η ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΗΝ ΚΙΡΚΗ

Η Κίρκη είναι ένα όμορφο χωριό φωλιασμένο στον δασωμένο αναβαθμό του Σιβρί της Μαρώνειας Βουνοσειράς. Μια εικόνα γραφική που αναγαλιάζουν τα μάτια των ταξιδιωτών του τραίνου της γραμμής Έβρου.
Κύριλλος ο αγιογράφος
Το χωριό έχει παμπάλαια ιστορία. Συνδέεται με την αρχαιότητα με δυο μισοχαλασμένα κάστρα που βιγλίζουν στις δυο κορυφές?? επίσης διέπρεψε με την Εγνατία οδό1, αφού είχε σαράντα πανδοχεία, που έδωσαν και το όνομά του (Κιρκ -κά = σαράντα χάνια), φιλοξενούσε τα καραβάνια, που κατέβαιναν από την Ήπειρο και τη Μακεδονία για την Κωνσταντινούπολη. Εδώ στάθμευαν οι κυρατζήδες είτε για να ξεκουράσουν τ’ άλογά τους είτε για να προμηθευτούν τρόφιμα.
Βέβαια, εκτός από τις προγονικές μνήμες, το χωριό έχει και τη νεότερη πνευματική αναλαμπή. Στην περίοδο του Μακεδονικού αγώνα στάθηκε κάστρο απόρθητο και δεν μπόρεσε να εισχωρήσει η βουλγαρική προπαγάνδα. Το σχολείο του θεωρείται το πιο παλιό της επαρχίας Αλεξανδρούπολης. Σ’ αυτό το σχολείο έμαθε τα λίγα γράμματά του ένας σπουδαίος αγιογράφος, ξεχασμένος σήμερα, ο Κύριλλος.
Με τα στοιχεία που συγκεντρώσαμε, προφορικά τα περισσότερα, από τον ανεψιό του και μαθητή του Πασχάλη Κατσίκα, θα σκιαγραφήσουμε την ιερατική του μορφή.
0 Κύρος -αυτό είναι το κοσμικό του όνομα -γεννήθηκε το 1873,στο χωριό Κίρκη και ορφάνεψε από γονείς σε παιδική ηλικία. Λίγο καιρό τον περιμάζεψε ένας θείος του να βόσκει τα ζώα. Οι κρυμμένες πνευματικές του δυνάμεις τον έσπρωξαν να φύγει από το χωριό. Εργάστηκε λίγο καιρό στην Αλεξανδρούπολη κι εκεί γνωρίστηκε μ’ έναν άλλον συνομίληκό του ορφανό. Οι δυο τους παίρνουν την απόφαση να πάνε στο Άγιο Όρος και να γίνουν καλόγεροι.
Σε ηλικία 18 χρονών δωρίζει την πατρική περιουσία του στην εκκλησία του χωριού του και με 25 λίρες στην τσέπη, το 1891 πηγαίνει για το Άγιο Όρος. Εγκαταστάθηκε στις Καρυές και ασφαλώς σε εργαστήρι ζωγράφων, για να μάθει την αγιογραφία.
Δεν έχουμε στοιχεία κοντά σε ποιους αγιογράφους μαθήτευσε. Δούλεψε αρκετά χρόνια κι έχουμε πληροφορίες ότι ζωγράφισε εικόνες ρούσικες παραγγελμένες από την ορθόδοξη εκκλησία. Κατά την προφορική μαρτυρία του μαθητή του Πασχ. Κατσίκα «καραβιές -φορτώνονταν οι εικόνες για τη Ρωσσία». Ζωγράφισε εικόνες για την Καλαμάτα και για άλλες Εκκλησίες.
Φεύγει από τις Καρυές, αφού δούλεψε αρκετά χρόνια, και κάμνει μοναχικό βίο. Εκεί στο κελί του ήρθε ένας νέος καλόγερος, ο Ιωάννης Πούγκας, από τη Μυτιλήνη, για να μάθει κοντά του την τέχνη της άγιογραφίας. Λίγα χρόνια δούλεψε, επειδή ατυχώς, πέθανε νέος.
Ένα θρησκευτικό γεγονός τον ανάγκασε το 1925 να επισκεφθεί το χωριό και τους συγγενείς του. Η Εκκλησιαστική επιτροπή του χωριού τον κάλεσε και του ανέθεσε να ζωγραφίσει τις μικρές και μεγάλες εικόνες του τέμπλου της Εκκλησίας. Άλλος σκοπός της επίσκεψης στο χωριό του ήταν να πάρει μαζί του και τον ανεψιό του Πασχάλη Κατσίκα. Αλλά αυτός ήταν μοναχογιός και οι γονείς του με κανένα τρόπο δεν τον επέτρεπαν. Είπαν στον Κύριλλο, άμα τελειώσει την παραγγελία των εικόνων του χωριού, ας πάρει τα πράγματά του κι ας έρθει κοντά τους. Αρχίζει λοιπόν εντατικά να ζωγραφίζει τις μεγάλες φορητές εικόνες της Παναγίας, Κωνσταντίνου και Ελένης, Αγ. Στεφάνου, Αγ. Γεωργίου, του Χριστού, του Αγ.Ιωάννη του Προδρόμου, των Δώδεκα Αποστόλων κι όλων των άλλων μεγάλων και μικρών που διακοσμούν την Εκκλησία σήμερα.
Η παραγγελία τόσων πολλών εικόνων, που δόθηκε από την εκκλησιαστική επιτροπή στον Κύριλλο ήταν, γιατί το 1913 κάηκε ολοσχερώς η παλιά εκκλησία2. Και η νέα που χτίστηκε ήταν γυμνή. Γι’ αυτό και ο Κύριλλος βιάζονταν να τελειώσει τις εικόνες, που άρχισε το 1926 και το 1928 στόλιζαν την εκκλησία του χωριού.
Μέσα στην αυλή του ανεψιού του έχτισε το 1928 εργαστήρι κι άρχισε να ζωγραφίζει. Κοντά του έχει μαθητή τον ανεψιό Πασχάλη Κατσίκα που άρχισε τα πρώτα μαθήματα. Πρώτα από τα απλά σχέδια, ένα μάτι, ένα χέρι, μια μύτη, χείλη, ένα πρόσωπο, ώσπου έφθασε η ώρα να ζωγραφίζει σχέδια πρώτα στο χάρτι κι αργότερα να τα περνάει στο μουσαμά3. Μαζί με τον Κύριλλο αγιογράφησαν τον παντοκράτορα της Αγίας Μαρίνας του Μαΐστρου, επίσης και την τοιχογραφία της Εκκλησίας των Σαππών. Εικόνες τους βρίσκονται στην Αισύμη και σε πολλές Εκκλησίες των χωριών του Έβρου.
Ο Κύριλλος είχε φέρει μαζί του πολλά σχέδια βυζαντινά και νεοκλασσικά. Ό,τι σχέδιο του ανέθεταν το ζωγράφιζε ο αγιογράφος. Όταν ήταν στο Άγιο Όρος, υπέγραφε τις εικόνες: «Κύριλλος Μ. Αγιογράφος. Καρυές Αγίου Όρους». Αυτές που ζωγράφισε στο χωριό υπέγραφε: «Κύριλλος Μ. Αγιογράφος. Κίρκη (Μ = μοναχός). Ο μαθητής του Πασχάλης Κατσίκας υπέγραφε ως εξής: «Πασχάλης Κατσίκας, μαθητής Κυρίλλου μοναχού, αγιογράφου, Κίρκη».
Ο αγιογράφος Κύριλλος και ο μαθητής του Πασχάλης έφτιαχναν μόνοι τους τα χρώματα και χρησιμοποιούσαν ξύλο του Κυπαρισσιού και της Καστανιάς.

Πασχ. Κατσίκας αγιογράφος Κίρκη 1987.

Το εργαστήρι δούλεψε εντατικά μέχρι το 1940. Το 1941 που μπήκαν οι Βούλγαροι στη Θράκη και Μακεδονία κατέστρεψαν το εργαστήρι και έσπασαν όλες τις εικόνες. Έτσι σταμάτησε για πάντα η τέχνη της αγιογραφίας στο χωριό Κίρκη. Ένας λόγος ήταν και ο θάνατος του Κυρίλλου που πέθανε το 1944.
Ο μαθητής αγιογράφος Πασχάλης Κατσίκας δεν μπόρεσε να ασχοληθεί συστηματικά μετά τον πόλεμο. Αντιξοότητες και συγκυρίες θλιβερές βάραιναν τη ζωή του και δεν επέτρεψαν να εκφράσει την τέχνη της ψυχής και του πινέλου σε αξιόλογα καλλιτεχνικά δημιουργήματα. Πάλι όμως στο ολόρθο το γεροντικό του κορμί (γεννήθηκε το 1910) πάλλει μια δημιουργική ψυχή, ένα άσβηστο μεράκι για την τέχνη και μια αγάπη λεπτή κι ασύγκριτη για την αγιογραφία. Περίτρανα εκφράζει αυτό τον ψυχικό πλούτο της τέχνης, ο στολισμός εικόνων των τοίχων, των δυο δωματίων του σπιτιού του, ένα μικρό μουσείο αγιογραφίας με εικόνες του Κυρίλλου και δικές του.
Οι περισσότερες εικόνες είναι νεοκλασσικής τεχνοτροπίας, όμορφα πρόσωπα, ζωηρά χρώματα, αγιογραφικής μνημείωσης, φτιαγμένες με λεπτή επιδεξιότητα. Είναι άριστα καλοδουλεμένες με μεράκι και φώτιση από τα χέρια των αγιογράφων.
Στα χέρια του αγιογράφου Π. Κατσίκα βρίσκονται πολλά σχέδια του Κυρίλλου, του μαθητή του Ι. Πούγκα και άλλων, τα οποία πρέπει να διασωθούν. Αυτόν το θησαυρό της αγιογραφικής κληρονομιάς πρέπει να ενδιαφερθεί κανένα πνευματικό ίδρυμα να τον αξιοποιήσει για να μη χαθεί.

του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΑΒΗ

Νεκρόπολη των Κικόνων στην Κίρκη

Νεκρόπολη της αρχαίας θρακικής φυλής των Κικόνων, που χρονολογείται από τον 11ο έως τον 6ο αιώνα π.Χ., εντοπίστηκε βορειοανατολικά του χωριού Κίρκη, σε μια βραχώδη πλαγιά του όρους Πανηγύρι, σε απόσταση 26 χλμ. από την Αλεξανδρούπολη.Στην ανατολική και δυτική πλευρά των βράχων έχουν λαξευτεί 20 τάφοι - κόγχες, καθώς και κοιλότητες πάνω και γύρω από τους τάφους, που χρησίμευον για τοποθέτηση προσφορών προς τους νεκρούς.Ιδιαίτερα εντυπωσιακός είναι ένας τάφος - κόγχη με ανθρωπόμορφη λάξευση, που βρίσκεται αρκετά μακριά από τους υπόλοιπους τάφους της νεκρόπολης.
Κόγχες προσφορών
Σε ορισμένους βράχους λαξεύτηκαν ευρύχωρες ταφικές κόγχες, που μερικές φορές μοιάζουν με μικρό δωμάτιο και πιθανόν να κατασκευάστηκαν για περισσότερους του ενός νεκρούς.Επίσης, στη δυτική πλευρά της νεκρόπολης παρατηρείται συστάδα ταφικών κογχών που έχουν διαφορετικά μεγέθη και πιθανόν να αποτελούσαν τόπο ταφής διαφορετικών μελών της ίδιας οικογένειας.Ακόμη, βρέθηκαν μικρότερες ταφικές κόγχες λαξευμένες στο βράχο οι οποίες ήταν προορισμένες για παιδιά, πληθώρα λαξευμένων κοιλοτήτων που χρησίμευαν ως χώροι προσφορών (επρόκειτο για χυλό δημητριακών, γάλα, μέλι, κρασί κ.ά.) ή και προσφοράς νερού, καθώς και δύο μεγάλες λαξευμένες λεκάνες που προορίζονταν πιθανότατα για θυσίες ή για υδρομαντική χρήση.Στα δύσβατα σημεία των βράχων λαξεύτηκαν κοιλότητες, για να διευκολύνουν την ανάβαση.
Η δίψα του νεκρού
Οι τάφοι είναι χωρισμένοι σε τρία μέρη από δύο ρυάκια, με κατεύθυνση Βορράς - Νότος, που “τροφοδοτούνται” με το νερό των πηγών που ρέει από το όρος Πανηγύρι, διασχίζουν τη βραχώδη έκταση και χύνονται σε κοντινό χείμαρρο.Ολοι οι τάφοι έχουν προσανατολισμό πάντα προς την κοίτη ενός ρυακιού, ενώ στην κορυφή τους υπήρχαν λαξευμένες κοιλότητες για την προσφορά νερού προς την ψυχή του νεκρού.“Η παρουσία του νερού στην κικονική νεκρόπολη είχε σκοπό να ικανοποιήσει τη δίψα της ψυχής του νεκρού, σύμφωνα με την ορφική αντίληψη ότι η ψυχή του νεκρού διψά, κάτι που βασανίζει ακόμα και σήμερα τις νεότερες λαϊκές δοξασίες”, εξηγεί ο κ. Κιοτσέκογλου.“Μέσα στους τάφους δε βρέθηκαν οστά, όστρακα κεραμικής ή οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο, δεδομένου ότι παραμένοντας ανοιχτοί, συλήθηκαν κατά την αρχαιότητα ή λεηλατήθηκαν από τα ζώα.Ετσι, δεν έχουμε μια ασφαλή χρονολόγηση. Με βάση όμως τη βιβλιογραφία και τους ανάλογους αυτού του τύπου τάφους που βρέθη καν σε περιοχές στη Βουλγαρία, μπορούμε να τους εντάξουμε με κάθε επιφύλαξη μεταξύ του 11ου και του 6ου αιώνα π.Χ., χωρίς να αποκλείεται η συνέχιση του ταφικού αυτού εθίμου και αργότερα.Ανάλογη χρονολόγηση δίνεται και από παρόμοιους τάφους που έχουν βρεθεί στη Φρυγία, πόλη του Μίδα”, είπε ο ιστορικός - αρχαιολόγος Σταύρος Κιοτσέκογλου, μέλος ΕΤΕΠ του Τμήματος Ιστορίας - Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.Ο κ. Κιοτσέκογλου εντόπισε την αρχαία νεκρόπολη και πρόσφατα, μάλιστα, εξέδωσε σχετικό βιβλίο με τίτλο “Μια υδατόβρεκτη κικονική νεκρόπολη στη γη του Ορφέα” (εκδόσεις “Μαίανδρος).Αυτήν την περίοδο, εξηγεί ο κ. Κιοτσέκογλου, που συμπίπτει με την πρώιμη Εποχή του Σιδήρου στη Θράκη, θα πρέπει να λαξεύτηκαν οι βράχοι με τη χρησιμοποίηση σιδερένιων εργαλείων, αφού η λάξευση φτάνει βαθιά μέχρι τον πυρήνα τους.“Η εύρεση αυτών των τάφων αλλάζει τα δεδομένα για την περιοχή, αφού μέχρι τώρα γνωρίζαμε τους κιβωτιάσχημους τάφους που είχαν βρεθεί σε αποικίες, όπως στη Ζώνη - Μεσημβρία και στη Μαρώνεια.Ανάλογοι τάφοι έχουν βρεθεί και στη Βουλγαρία, όμως η συνύπαρξη τάφου και νερού, όπως σ’ αυτήν την υδατόβρεκτη νεκρόπολη των Κικόνων, δεν έχει εντοπιστεί σε άλλη περιοχή”, καταλήγει ο κ. Κιοτσέκογλου.
Γόνιμο έδαφος για ερευνητές
Ξεχωριστή σημασία για την έρευνα της θρησκείας των Θρακών αποκτά η αποκάλυψη της Θρακικής νεκρόπολης της φυλής των Κικόνων, στην Κίρκη του Εβρου, από τον ιστορικό - αρχαιολόγο Σταύρο Κιοτσέκογλου.Οι λαξευτοί τάφοι του προϊστορικού νεκροταφείου και ιδιαίτερα ο εντυπωσιακός τάφος - κόγχη με την ανθρωπόμορφη όψη περιμένουν τους σύγχρονους ερευνητές να φωτίσουν τη ζωή, τα ήθη, τα έθιμα και τις ταφικές τελετουργίες των Κικόνων, ενός αρχαιότατου Θρακικού φύλου.Η Πολιτεία χρειάζεται να δείξει κι εδώ το ενδιαφέρον της, όπως το έκανε έμπρακτα σε άλλες περιοχές της Θράκης με αρχαιολογικές αποκαλύψεις - πιο πρόσφατο παράδειγμα, ο ταφικός τύμβος στη Μικρή Δοξιπάρα με τις πέντε άμαξες των ρωμαϊκών χρόνων.
Ενας ήρωας στα «σπλάχνα» της μητέρας θεάς
Το σημαντικότερο εύρημα είναι η λαξευμένη ταφική κόγχη με ανθρωπόμορφη όψη. Στην κορυφή υπάρχει μικρή κοιλότητα και μια δεύτερη στο μέσον, μεταξύ των δύο κογχών.Ο τάφος δεν περιείχε έναν απλό νεκρό, αλλά ήταν χώρος ταφής κάποιας σημαντικής προσωπικότητας, πιθανότατα ενός νεκρού Θράκα “ήρωα” της φυλής των Κικόνων.Σε απόσταση τριών μέτρων από τον τάφο ρέει το νερό ενός ρυακιού, ενώ πάνω από τον τάφο και σε απόσταση 15 μέτρων υπάρχει μια “λιθοτράπεζα”, ένας βράχος λαξευμένος σε σχήμα τραπεζιού που χρησίμευε για κάποια τελετουργία.
Μετά θάνατον ζωή
“Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χαρακτηριστική παράσταση του τάφου - κόγχη παραπέμπει στη χθόνια θεότητα του βράχου, τη Μητέρα θεά, που στα σπλάχνα της τοποθετείται ο νεκρός ήρωας.Η ευρύτητα της θρησκευτικής συνήθειας να λαξεύονται κόγχες, τρύπες ή κοιλότητες στους βράχους - κοινή σε όλους τους λαούς, όπως και στους Κίκονες της Θράκης - βρίσκει την εξήγησή της στην πρωτόγονη ευλάβεια προς τη θεότητα της φύσης και ιδιαίτερα στη Μητέρα θεά.Η πίστη στην τελευταία μπορούσε να ανακουφίσει το τραυματικό γεγονός του θανάτου και να εξασφαλίσει τη ζωή μετά το θάνατο”, εξηγεί ο κ. Κιοτσέκογλου.
Πάνω σε επίπεδο βράχο βρέθηκε χαραγμένη παράσταση του ήλιου, που μαζί με το νερό έχουν πρωτεύοντα ρόλο στην κικονική νεκρόπολη κι αποτελούν τα βασικά συστατικά των μυστηριακών Ορφικών τελετών.

Βασίλης Κάργας

Πηγή : http://gr.altermedia.info/?p=291

Η "Κίρκη" στο διάστημα ! (Αστεροειδής 34 Circe)

Η Κίρκη είναι ένας μεγάλος και σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών. Ανακαλύφθηκε το 1855 από τον Ζαν Σακορνάκ, ο οποίος παρατηρούσε από το Παρίσι, και έλαβε το όνομά του από τη θεά Κίρκη της ελληνικής μυθολογίας.
Η μέση διάμετρος της Κίρκης έχει υπολογισθεί σε 113,5 km, ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 1,5 τετράκις εκατομμύριο τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της εκτιμάται σε 3,2 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 310 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 60 m/sec.
Η Κίρκη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 12 ώρες και 9 λεπτά. Το άλβεδό της είναι 0,0541, τυπικό για αστεροειδή τύπου C όπως είναι η Κίρκη. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της υπολογίζεται σε 101 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Πηγή : http://el.wikipedia.org/wiki/34_Κίρκη

Περισσότερα επίσημα στοιχεία στο JPL Small-Body Database Browser
http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?sstr=34;orb=0;cov=0;log=0;cad=0#orb

Κίρκη (προϊστορική εποχή)

Κίρκη
Aκριβής θέση: Nόμος Έβρου, επαρχία Aλεξανδρουπόλεως.

Θρακικός Ηλεκτρονικός Θησαυρός
Πολύ ενδιαφέρουσες αναφορές για την περιοχή.

Ύψωμα Σκοτεινό (πρώην Kαρανίκι-ντερέ, 2 χλμ. BA της Kίρκης) : οχυρωματικός περίβολος, συνολικού μήκους 198 μ., που περικλείει την κορυφή του λόφου. Eίναι κτισμένος από ακανόνιστες πέτρες χωρίς συνδετικό υλικό και στα περισσότερα σημεία του έχει διαλυθεί. Tο πάχος του υπολογίζεται σε 2, 60 μ. και πιστεύεται ότι ήταν εφοδιασμένος με πύργους. Λίγο χαμηλότερα υπάρχει και δεύτερος περίβολος, συνολικού μήκους 80 μ., που διασώζει και τετράγωνο πύργο. Kαμμία πληροφορία δεν παρέχεται για τη χρονολόγηση του περιβόλου (RB0111, σελ. 311).
Eκκλησάκι του Aγίου Δημητρίου (2 χλμ. BΔ της Kίρκης), όπου βρέθηκε εντοιχισμένη ενεπίγραφη στήλη, η οποία λέγεται ότι βρέθηκε στην ίδια θέση (RE0213), και χρονολογείται στον 2ο αι. μ.X. (RB0105, σελ. 300-301, αρ. 1, RB0003, σελ. 31-32).
Ξερή Bρύση (πρώην Aρδίτς-τεπέ ή Kαρά-ολάν, 5 χλμ. ανατολικώς της Kίρκης) : από την θέση αυτήν προέρχεται τεμάχιο ακανόνιστου βράχου με εγχάρακτες σταυρόσχημες γραμμικές μορφές (RB0105, σελ. 301, αρ. 2).
Mοναστήρι Λόφος (βουνό Tσεπέλ- καγιά, περί τα 10 χλμ. ανατολικώς της Kίρκης) : στην κορυφή του βουνού, μήκους 600 μ. και πλάτους που σε ορισμένα σημεία στενεύει στα 15-20 μ., διακρίνονται ανάμεσα στους βράχους τοίχοι που δημιουργούν έναν περίβολο. Στο εσωτερικό του υπάρχουν και άλλοι τοίχοι, λαξευτές κοιλότητες, λαξεύματα για σκαλοπάτια, ένα "πιθάρι" μέσα σε βράχο και θεμέλια κυκλικών κτισμάτων. H κεραμεική αποτελείται κυρίως από άβαφα χονδροειδή αγγεία και μερικά εγχάρακτα, η χρονολόγηση των οποίων δεν είναι σαφής (RB0105, σελ. 301, αρ. 3).
Στη περιοχή γύρω από την Kίρκη έχουν εντοπισθεί κατά καιρούς και άλλες θέσεις, οι οποίες δεν έχουν ακόμη ερευνηθεί (RB0105, σελ. 301, αρ. 4).

Σημαντικότερες από αυτές είναι οι ακόλουθες :
Kαρά-καγιά-σεβρί (10 χλμ. BA της Kίρκης) : ξερολιθιές, που πιστεύεται ότι ανήκουν σε αρχαίο οχυρωματικό περίβολο.
Kιρκαλούν : σε χωράφι της περιοχής είχε βρεθεί παλαιότερα τάφος με ξίφη και αργυρό νόμισμα.
Kίρκη (400 μ. BΔ του χωριού) : στην θέση αυτήν είχε παλαιότερα εντοπισθεί τμήμα λιθόστρωτου δρόμου. Oι ντόπιοι πιστεύουν ότι από το σημείο αυτό διερχόταν η Eγνατία οδός.
Aκιαρλί ή Kαπακλί (στα σύνορα των χωριών Kίρκη και Συκοράχη) : παλαιότερα είχε βρεθεί κεραμοσκεπής τάφος με αιχμή λόγχης ή δόρατος. Tο σημαντικότερο εύρημα της περιοχής είναι το ανάγλυφο του Mουσείου Kομοτηνής AΓK 1 (RF0059). Mεταφέρθηκε στις αρχές του αιώνος στο χωριό Kίρκη, αλλά ο τόπος ανευρέσεώς του τοποθετείται δυτικότερα, στο χωριό Bέννα (πρώην Nαρλή) ή στο Λοφάριο (για τις θέσεις αυτές, βλ. RB0316, χάρτης 1. Για το ανάγλυφο, βλ. κατωτέρω, 11.2).
...........
Πηγή :
http://www.xanthi.ilsp.gr/thraki/history/his.asp?perioxhid=R0034

Συγγραφέας: Μαρία-Γαβριέλλα Παρισάκη, Λουίζα Λουκοπούλου

Κίρκη ......ονομαστή μάγισσα της αρχαιότητας

Κίρκη
Πηγή : http://www.astro.gr/arxaia-sofia/Kirki.htm

Η Κίρκη, ονομαστή μάγισσα της αρχαιότητας, ζούσε στο μακρινό νησί Αία, σε ένα θαυμάσιο παλάτι κτισμένο σε ένα πολύ όμορφο δάσος. Τα περίλαμπρα ανάκτορά της ήταν γεμάτα λύκους, λιοντάρια και άλλα ζώα, στα οποία είχε μεταμορφώσει τους ανθρώπους που έρχονταν στο νησί της. Με πολλή φιλοφροσύνη κατάκτησε τους συντρόφους του Οδυσσέα και, αφού τους προσέφερε φαγητά και μαγεμένα βότανα για να λησμονήσουν την πατρίδα τους, τους μεταμόρφωσε σε χοίρους με το ραβδί της. Ο Ευρύλοχος, που βρισκόταν έξω από τα ανάκτορα, είδε το γεγονός και το εξιστόρησε στον Οδυσσέα. Αυτός, πήρε ένα βότανο που εξουδετέρωνε τις μεταμορφώσεις της Κίρκης από το θεό Ερμή και επισκέφτηκε την Κίρκη, υποχρεώνοντάς την να επαναφέρει τους συντρόφους του στην κανονική τους μορφή και έμεινε μαζί της για ένα χρόνο. Καρποί της σχέσης τους υπήρξαν ο Άγριος, η Κασσιφόνη, ο Λατίνος και ο Τηλέγονος. Λατρευόταν στη Ρώμη ως θεά, ενώ ο Βιργίλιος αναφέρει ότι ζούσε στην Τυρρηνική θάλασσα.
Ο Λατίνος, βασιλιάς του Λατίου, ίδρυσε την πόλη Λάτιο, από την οποία κατάγονται οι Λατίνοι και οι Ρωμαίοι, ενώ αποτελούσε συνεκτικό κρίκο της Ιταλίας με την Τροία. Η Κασσιφόνη έγινε σύζυγος του Τηλέμαχου αλλά τον σκότωσε γιατί έγινε αίτιος του θανάτου της μητέρας της, Κίρκης, αιτιολογώντας την ετυμολογία του ονόματός της (κασσιφόνη = αδελφοκτόνος). Ο Τηλέγονος όταν ενηλικιώθηκε τον έστειλε η μητέρα του να αναζητήσει τον Οδυσσέα, αλλά τον σκότωσε, αγνοώντας την ταυτότητά του. Παρέλαβε την Πηνελόπη και πήγε στο νησί των Μακάρων.

Πάντα, η γοητεία είναι που προχωρά από τα θεία θηλυκά όντα, θαυμάσια ειδικευμένα στη μαγεία και στις ιατρικές τέχνες, που ξέρουν μόνο τις αρετές ορισμένων χορταριών, ορισμένων λουλουδιών, φτιάχνοντας με αυτά φίλτρα και ποτά που δίνουν το θάνατο και τη ζωή, την ασθένεια και την υγεία στο απέραντο βασίλειο της Φύσης. Πώς μπορεί η Κίρκη να ερμηνευθεί επισημαίνοντας τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που την συνδέουν, αυτή τη μεγάλη θεά της μεσογειακής θρησκείας;

Εξετάζοντας τις τόσες πολλές επαναστατικές αλλαγές στον τομέα της αρχαιολογίας, αναγκαζόμαστε σε μια απολύτως νέα προοπτική για την προηγούμενη ιστορία ολόκληρου του πλανήτη και ίσως αυτό να καταστήσει όλα τα σχολικά βιβλία μας ξεπερασμένα.

Ο Μ. Marconi καθηγητής της Ιστορίας των Θρησκειών στο Μιλάνο για ένα μακρύ χρονικό διάστημα από το 1940 ως το 1970, σαφώς έβλεπε πως η περιοχή που η ερευνητική μεθοδολογία όριζε, δεν θα μπορούσε να περιοριστεί μέσα στα παραδοσιακά γεωγραφικά όρια, αλλά εκτεινόταν από τα βρετανικά νησιά ως την κοιλάδα του Ινδού ποταμού και ως το νοτιότερο μέρος της Αφρικής. Οι ειδικές θρησκευτικές αναλογίες και μια ουσιαστική θρησκευτική κοινότητα μεταξύ των ανατολικών και δυτικών μεσογειακών ακτών περιγράφουν μια πολιτιστική ενότητα στα αρχέγονα στρώματα όλων των μεσογειακών χωρών που ανήκουν στην Νεολιθική εποχή.

Επιπλέον, μπορούμε να δούμε πώς ο μεγάλος μεσογειακός πολιτισμός, χάρη στη μελέτη μερικών θηλυκών θεοτήτων στην ελληνική και ρωμαϊκή θρησκεία, πέρασε μέσω της Μαύρης Θάλασσας, των κοιλάδων του Τίγρη και του Ευφράτη και απλώθηκε μέχρι την κοιλάδα του Ινδού ποταμού. Αποκαλύπτεται σήμερα πως οι Ανατολικές και του Αιγαίου θρησκείες και η προ-Αριανή Ινδία μας κάνουν να σκεφθούμε πως η μετέπειτα θρησκεία τους ανάγεται σε δυτική προέλευση που αναμιγνύεται με τον πρωτόγονο νεγροειδή πληθυσμό και φορέας ήταν ο φορέας ο μεσογειακός πολιτισμός στην Κεϋλάνη και σε άλλα πλησίον μέρη.

Ήταν οι Πελασγοί, ο μεσογειακός προ-ινδοευρωπαϊκός λαός, που βεβαίωσαν την παρουσία τους μέχρι την Άνω- Παλαιολιθική, δυτικά και ανατολικά στην περιοχή της Ανατολίας και του Αιγαίου. Στην Ιταλία βρίσκονται ίχνη τους στο Βορρά και στο κεντρικό-νότιο μέρος στη Σικελία, συμπεριλαμβανομένης της Σαρδηνίας. Δεν ήταν ναυτικοί ούτε κατακτητές, αλλά μικρές ομάδες ανθρώπων που ασκούσαν τη γεωργία, εγκατέλειψαν τα εδάφη τους πηγαίνοντας στην ανατολική πλευρά της Αδριατικής θάλασσας, ψάχνοντας για νέο έδαφος. Γύρω από τα βουνά της σημερινής Αλβανίας έχτισαν τα χωριά τους. Ζούσαν διαφορετικά από τους γηγενείς κατοίκους της Μεσογείου που ζούσαν εδώ από τους νεο-λιθικούς χρόνους και τους ήδη Αρίους Ευρωπαίους που είχαν συγκροτημένη γλώσσα, που αποδεικνύεται στις αποτεφρώσεις ως νεκρικές ιεροτελεστίες.

Η Κίρκη είναι πολύ περισσότερο από μια θηλυκή γόησσα, είναι το αρχέτυπο του Ποντία Φωτών, το πιο πλήρες παράδειγμα των φαρμακίδων (μαγισσών), η Θεά στην πλήρη εκδήλωσή της ως Κυρία των Άγριων (Φυτών και Ζώων), θεραπεύτρια, η πιο γνωστή μάγισσα του Αρχαίου Μεσογειακού κόσμου απόλυτα συσχετισμένη με τη Μήδεια, την πλέον διάσημη μάγισσα της Ανατολίας και τόσο δημοφιλούς και βαθιά ριζωμένης στην παράδοση για να επιζήσει ως καθορισμένη και ισχυρή εικόνα ακόμη και στις γραπτές αφηγήσεις του πιο πρόσφατου πατριαρχικού πολιτισμού μέσω του Ομήρου και του Ευριπίδη.

Η γενεαλογία της Κίρκης είναι πολλαπλάσιος: κόρη της Εκάτης και του Ηλίου ή της Περσηίδος και του Ηλίου, ή ακόμα από την Αστερόπη μια Ωκεανίδα και τον Υπερίωνα. Εάν είναι κόρη του Ηλίου, είναι όχι μόνο αδελφή της Μήδειας αλλά και της Πασιφάης και του Αιήτη. Και στις δύο περιπτώσεις, έχει παραχθεί από τον ωκεανό και από τον ουρανό. Ο Παυσανίας στα Λακωνικά, μας λέγει πως υπήρχε ιερό με μαντείο, όπου βρισκόταν ένα χάλκινο άγαλμα της Πασιφάης μαζί με τον πατέρα της τον Ήλιο.

Οι κάτοικοι της Μεσογείου σέβονται μια μεγάλη θεά, κυρία των ανθέων των βοτάνων, κυρία των κτηνών και των κοπαδιών, κυρίας των ναυτικών, κυρίας των παρθένων έτοιμων για γάμο και των καρπερών συζύγων (γυναικών): σε αυτόν τον διαδεδομένο κόσμο, συμπεριλαμβανομένων όλων των ζωντανών όντων στη γη, κοιτάζει με τα γενναιόδωρα και καταπραϋντικά μάτια, έτοιμη να ενθαρρύνει και να προστατεύσει την καταπληκτική συνεχή αύξησή τους. Αυτή η παντοδύναμη θεότητα λατρεύεται προ πάντων ως δωρητής της υγείας.

Με ποια μέσα εκπληρώνει την ουσιαστική εργασία της; Μέσω της γνώσης των βοτάνων και των ανθέων, από την οποία είναι σε θέση να λάβει τους χυμούς και τις αλοιφές που αποκαθιστούν άφθονα την υγεία, τη νεότητα και τη ζωή. Συνεπώς, χάρη σε αυτήν την συνεχή ευγενή εργασία ως ποντία φυτών, προσδιορίζεται με τη γη, η καρποφόρος τροφοδότηση της ζωής, η οποία άυπνα δίνει ζωή στα προσφερόμενα βότανα, στα άφθονα φρούτα και τους ισχυρούς κορμούς. Σε αυτήν την συνεχή περιστροφή της ζωής κάθε έτος ανανεώνεται στις σκιές των ξύλων όπως στα ανοικτά χωράφια που οργώνονται τρεις φορές.

Η αρσενική δύναμη του Ήλιου συνεργάζεται φέρνοντας φως και θερμότητα στη γη, η οποία το λιπαίνει. Αρχικά ήταν ο Ήλιος που θεωρήθηκε από τους κατοίκους της Μεσογείου ως χορηγός ζωής, λειτουργώντας δίπλα στη μεγάλη θεά, την αληθινή Ποντία της οικουμένης, της οποίας αυτός ήταν πάρεδρος (συνέταιρος). Η Πασιφάη και ο ταύρος Ήλιος στην Κρήτη (η Πασιφάη φίλησε τον ταύρο και έγινε ο Μινώταυρος) είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η επόμενη μετάβαση από πάρεδρος στον πατέρα - επίσης εξετάζει την εναλλαγή των διαφορετικών ρόλων στα θεία ζεύγη της Μινωικής θρησκείας - δεν είναι δύσκολο να εξηγηθεί.

Με το διαχωρισμό της μεγάλης θεάς σε πολλές θείες προσωπικότητες, κάθε μια από αυτές με το καλά καθορισμένο όνομά της αλλά πάντα κρατώντας την ιδιαίτερη δυνατότητα των φαρμακίδων.

Ο Ήλιος έγινε αντιληπτός όχι μόνο ως πατέρας του φυτικού κόσμου αλλά και των ευατών τους, οι οποίες είχαν μια τέτοια οικειότητα με όλες τα φυτά και ήταν οι θεματοφύλακες του κρυμμένου μυστικού σε κάθε στεφάνη άνθους, φρούτο, ρίζα κλπ.

Όπως η μητέρα της Εκάτη, η Κίρκη έζησε αρχικά στην Κολχίδα, όπως λέει ο Όμηρος, στον κήπο στο δάσος στην Κολχίδα που ήταν ήδη ιερό στη μητέρα της και καλείτο Αιαίη. Αλλά όταν συναντά τον Οδυσσέα ζει σε έναν άλλο καταπληκτικό κήπο, την Τυρρηνία Αιαίη ή Κολχική Αιαίη, την οποία ο Όμηρος τοποθετεί πλησίον του Άιδου. Έτσι έχουμε δύο Αιαίης Κιρκαιδίας, το όρος Κίρκαιον πολυφάρμακον στην Ιταλία και το Κίρκαιον πεδίον της Κολχίδας, όπου "η πρώτη ακτίνα του Ηλίου το πρωί ξυπνά τη ζωή στο μυστικό κήπο, φωτίζοντας το θαυμάσιο πρόσωπο της θεάς.

Αυτός ο διπλός κήπος ερμηνεύεται ως μια από την επεκτεινόμενη διάδοσης προς δυτικά των Πελασγών. Σε μια λαογραφική και ιστορική έρευνα το 1934, βρέθηκαν τα ονόματα Κερκέται στην Καυκάσια ζώνη, για να αποκαλύψει πως ο τοπικός πληθυσμός τώρα καλείται Circassian, το Gergithes στην Τρωάδα της Ανατολίας, το Gergesaias στην Παλαιστίνη, όλα τα ονόματα αποκαλύπτουν τους "ανθρώπους της Κίρκης".

Ο Μ. Marconi που έκανε την πιο πάνω έρευνα, υπογραμμίζει ότι η ρίζα Κιρ-, Κερκ- επίσης θεωρείται πως βρίσκεται από την Κέρκυρα ως την Ανδριατική Θάλασσα ως το Kirkesion στη Μεσοποταμία και από την Αίγυπτο ως τη Θράκη και την Ιλλυρία. Και, ακολουθώντας το Fozio και το Esichio, μακρύτερα ανατολικά, υπήρξαν λαοί γνωστοί ως Κερκίται Kerkitai (έθνος Ινδικόν) και Κολκοί Ινδικοί (Kolkoi Indicoi), μεταξύ των ινδικών πληθυσμών.

Το Kolkoi (Korkai, Kolkai) ήταν το όνομα μιας σημαντικής εμπορικής και θαλάσσιας πόλης στο βορειοανατολικό μέρος του ακρωτηρίου Cormorin στο νότο της Ινδίας, ήταν η αρχαία πρωτεύουσα του βασιλείου των Pandjas, το λίκνο του νότιων πολιτισμού της Ινδίας και του σπιτιού τριών μυθικών αδελφών, οι οποίοι λέγεται πως είναι οι ιδρυτές, Pandja, Khera και Khola στα Ιμαλάια. Υπάρχουν πολλά άλλα τοπωνύμια που αναφέρονται από Μ. Marconi, τα οποία διαβάζονται μέσα στον Στράβωνα και άλλους για να αποδειχθεί η ακριβής σχέση μεταξύ της απώτατης ανατολικής και δυτικής διάχυσης των Πελασγών, ακτινοβολώντας από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας.

Επιπλέον, υπάρχουν άλλες όψεις της Κίρκης και της Μήδειας που, εκτός από την ιδιαίτερη αντιπροσώπευση των Θεών όπως αναπτύσσεται στο κεντρικό-δυτικό μέρος της Μεσογείου και της Ευρώπης, τις συνδέουν με τα κύρια γνωρίσματα της Θεάς: είναι επίσης "παρθένα, μητέρα και γριά" και η Κίρκη έχει τη σκοτεινή πλευρά της ως κυρία των νεκρών όπως τη μητέρα της, Εκάτη. Και στα νησιά Φαρμακούσσες στο Σαρωνικό κοντά στη Σαλαμίνα, είναι η θέση του ενταφιασμού της Κίρκης.

Η Κλασσική Εποχή, άλλαξε και μεταβλήθηκε από νέες κοινωνικές και πνευματικές συνθήκες, οι ιδιότητες των θεών ελαττώθηκαν, αλλά δεν χάθηκαν εντελώς, συνέχισαν να αρμόζουν και να ριζώνουν βαθιά στις θρησκευτικές λειτουργίες και πίστεις. Αβέβαια, η μεσαιωνική μαγεία έχει την πηγή της στο Μεσογειακό υπόστρωμα που, λίγο ή πολύ κρυφά, ήρθε στην επιφάνεια στον Κελτικό κόσμο, δίνοντας θέση σε ιδιαίτερα δηλωτικές σχέσεις και συμπτώσεις. Αναφέροντας την Κυρία της Λίμνης και τον Λάνσελωτ, την Μοργκάνα και το βασιλιά Αρθούρος εξακριβώνεται πως όπως η Κίρκη είχε τον Πίκο (Ζευς) σαν πάρεδρό της έτσι η Βιβιάνα / Ντιάνα / Ντάνου είχε το Μέρλιν.

Υπάρχει μια απλούστερη ρίζα -*danu σε όλες τις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες (σημαίνει "νερό") και επίσης της ρίζας -dru* (σημαίνει "βελανιδιά"). Σημειώνεται ότι οι λέξεις "Δρυς", "Δωδώνη" και "Δίας" δεν έχουν καμία απολύτως σχέση. Σημείωσε ακόμα, πως οι Κέλτες και οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν επαφές. Είναι ένα πολύ κοινό θέμα στην Κελτική μυθική λογοτεχνία, η υπερφυσική κυρία που εκπαιδεύει μία νέα ηρωίδα, που είναι συγχρόνως η μητέρα της, ο δάσκαλός της, ο εραστής της. Η μεσαιωνική νεράιδα είναι, επομένως, η βόρεια και πιο πρόσφατη έκδοση του Μεσογειακού μάγου με τον οποίο μοιράζεται τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία: το ξύλο (δάση), τα φυτά και τα βότανα, τη δυνατότητα να μετασχηματιστούν τα άτομα (σε κτήνη όπως στους πολεμιστές), τον ποταμό ή τη λίμνη κ.λπ. Η νεράιδα, η Κυρία της Λίμνης, επίσης μέσω αυτού του μυστήριου και υποδηλωτικού ονόματος αποκαλύπτεται σαν μια ανώτερη, θεία ύπαρξη.

Στην πραγματικότητα, οι Βρετανικοί Νήσοι πριν από την άφιξη των Κελτών, είχαν κατοίκους από Μεσογειακές φυλές, που έχτισαν τα μεγαλιθικά μνημεία και λάτρεψαν την Ντάνου ως επώνυμη μητέρα τους. Το όνομα Ντάνου έχει την ίδια ρίζα με το Ντιάνα (Diana) τη θεά των δασών και των υδάτων, η αρχαία ρίζα του ονόματος της μεσαιωνικής Κυρίας της Λίμνης.

Σήμερα είναι γνωστό από ερευνητές πως στην Ιταλία, στη Βρετανία και στη Γαλλία αλλά και στη Γερμανία, η λέξη μήλο οδηγεί στη Μήδεια, στην Κίρκη και στον Απόλλωνα. Οι λέξεις για το μήλο, δείχνουν ένα μόρφωμα που έχει Μεσογειακό υπόστρωμα και διασκορπίζεται επίσης στη νότια Ιταλία (είναι μια πόλη στην Καμπανία που είναι γνωστή για την παραγωγή μήλων) και επαναλαμβάνεται επίσης στο όνομα του Θεού Abellio στη γαλλική περιοχή Garonna, που ήταν κύριο κέντρο λατρείας του Aulon, χωρίς να ξεχάσομε ότι στην Κρήτη και τη Σικελία βρίσκομε το διαφορετικό Απέλλωνα για τον Απόλλωνα. Επομένως, τότε η Κίρκη και τώρα η Μοργκάνα, ζουν σε ένα νησί από μήλα με πολύ πλούσια παραγωγή, όπως η Αφροδίτη που μεγάλωσε ένα δέντρο μηλιάς στον κήπο της στην Ταμασσό στην Κύπρο. Η μηλιά βρίσκεται ομοίως στο μακρινό δυτικό κήπο των Εσπερίδων ή στα Ηλύσια Πεδία (Champs Elisees), πέρα από τα σύνορα της Μεσογείου. Η Αία (το αρχαίο όνομα της Κολχίδας) έχει βρει εδώ το τελευταίο δυτικό καταφύγιό της.

Ο Αισχύλος έγραψε το σατυρικό δράμα «Κίρκη».

Το όνομά της Κίρκης φέρει ο αστεροειδής αρ. 34. Το όνομά του Αγρίου φέρει ο αστεροειδής αρ. 8241.

Άρθρα, ενδιαφέροντα νέα, ανακοινώσεις, υποδείξεις

Ανακοίνωση από την διαχείρηση


Αν έχετε άρθρα, ενδιαφέροντα νέα, ανακοινώσεις, υποδείξεις κλπ για την Κίρκη ή το blog, μπορείτε να τα στέλνετε μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος στο dprasopoulos(at)astrothraki(dot)gr
Όπου (at) και (dot) νοούνται οι αντίστοιχοι χαρακτήρες που απαιτούνται για το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.
Ή απευθείας μέσω του web mail

http://www.astrothraki.gr/index.php?option=com_contact&task=view&contact_id=25&Itemid=3


Γνωρίζουμε ότι η προσπάθεια βρίσκεται σε νηπιακό επίπεδο, αλλά είναι μια προσπάθεια ορμώμενη από μεράκι και αγάπη.

Ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας, ελπίζουμε να σας ξαναδούμε !

Ανακοίνωση ΣΕΑΘ : "Ακαδημία Αστροναυτών", 5/4/09, Κίρκη

Διεθνές Έτος Αστρονομίας : http://www.astronomy2009.gr/

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΕΑΘ
"Ακαδημία Αστροναυτών"
Κυριακή, 5 Απριλίου 2009, ώρα 11,00 το πρωί
Δημοτικό Σχολείο Κίρκης/Αλεξανδρούπολης
Είσοδος ελεύθερη
για μαθητές Δημοτικού !

Ο Σύλλογος Ερασιτεχνικής Αστρονομίας Θράκης (Σ.Ε.Α.Θ.), στο πλαίσιο του Διεθνούς Έτους Αστρονομίας , διοργανώνει εκδήλωση που θα περιλαμβάνει εκπαιδευτικές δραστηριότητες, με τίτλο ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΩΝ, για μαθητές Δημοτικού.
Στις 5 Απριλίου 2009, στο χώρο του Σ.Ε.Α.Θ. που βρίσκεται στο Δημοτικό Σχολείο Κίρκης, στις 11:00, τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να μάθουν τον τρόπο ζωής των αστροναυτών, μέσα από δημιουργικά παιχνίδια.
Είσοδος ελεύθερη.
Υπεύθυνοι Εκδήλωσης : Αγγειοπλάστη Κατερίνα (μέλος ΣΕΑΘ, απόφοιτος ΤΕΕΠΗ) & Γεωργία Τόϊτσιου (μέλος ΣΕΑΘ)
Περισσότερες πληροφορίες :